Door Petronella van het Goor - We zitten aan de keukentafel van zijn huis aan de Keizerstraat in Harderwijk, met een bord belegde broodjes en twee koppen koffie voor ons. Hij heeft het huis zo'n anderhalf jaar geleden gekocht. "Er is aardig wat verbouwd. Toen was ik er vooral voor de catering", zegt Menno Doppenberg lachend. Bij het inrichten kwam hij tot zijn recht. "Heerlijk om een plek hebben waar je echt thuis kunt komen."
Menno is geboren in Ermelo en heeft de eerste acht jaar van zijn leven als een soort keuterboertje geleefd. "Ik ging op mijn houten klompen naar de Goede Herderschool." Zijn ouders woonden in een soort boerderijtje, aan de Fokko Kortlanglaan. Er waren paarden, geiten, honden, katten, konijnen en schapen. En er was ruimte. Op zondag ging iedereen regelmatig in het net naar de Nieuwe Kerk, midden in het dorp. "Het was een hele gelukkige jeugd, duidelijk, traditioneel. Met de vouwwagen in de vakantie naar Frankrijk, heerlijk!"Klein keuterboertje
Alles anders
Dat veranderde van de ene op de andere dag. Hij kan het zo weer terughalen, die complete verwarring. "Mijn ouders gingen scheiden en daarna was alles anders." Hij verhuisde met zijn moeder naar Harderwijk. Het boerderijtje in het buitengebied werd een rijtje in de Zeebuurt. Wel mocht hij de basisschool afmaken in Ermelo. "Ik was de enige met gescheiden ouders. Werd nog voor de klas gezet, om er over te vertellen." Zijn cijfers kelderden. Van een bovengemiddelde leerling, werd hij een ondergemiddelde leerling. "Maar er was niemand die de 1 + 1 deed. En ik vroeg geen aandacht, want dat was er even niet. We waren allemaal aan het overleven."
Menno dompelde zich als tiener eens in de twee weken onder in het vertrouwde. "Met opa en oma naar de kerk. Zij gingen naar de wat zwaardere Hersteld Hervormde Kerk. Waar alles hetzelfde bleef. Zingen op hele noten, de liturgie. Als een warme deken." Nog voelt hij zich het fijnst in dat hele traditionele. "Maar dan het liefst waar niemand me kent."
De middelbare verzoeking
"Zo gek, dat je weet dat het niets is om je voor te schamen, maar je het in deze maatschappij soms toch nodig vindt te verzwijgen dat je vmbo hebt gedaan. Er hangt een imago om heen." Hij is klaar met die schaamte. "Ik heb vmbo gedaan, daarna de havo en vervolgens het hbo. Ik ben een stapelaar. Ik was ook de enige uit het gezin die ging studeren. Helaas was daar in het gezin eigenlijk geen geld voor. Dus ging ik net als voor mijn rijbewijs zelf aan de bak. Door twee avonden doordeweeks en elke zaterdag hamburgers te verkopen bij de McDonalds." Menno kent geen gouden lepel. "Ik heb hard moeten werken. Niets kwam mij aanwaaien. Maar uiteindelijk ben ik daardoor wel geworden wie ik ben en heb ik ook geleerd dat je voor dingen moet vechten, neem je alles niet zomaar voor lief en waardeer je alles naar waarde."
Het eerste middelbare jaar was niet zijn beste. "Een onzekere brugklasser van 110 kilo zwaar op het Focus in Harderwijk. Ik werd wel gepest ja." Daarna ging het beter. Hij at niet langer zijn emoties weg, maar verwerkte ze een beetje. "Ik kreeg vrienden en mijn sociale kant kwam meer naar voren." Na het vmbo deed Menno de havo en na de havo volgde de opleiding Management, Economie en Recht. "Ik had nooit helder voor ogen wat ik later wilde worden, ik wist alleen dat ik wilde studeren. Ik moest en zou. Deze opleiding was zo breed, dat je nog elke kant op kon."
Sinds twee jaar werkt Menno voor de gemeente Zaanstad, als accountmanager Economische Zaken op het gebied van bedrijventerreinen waar hij bedrijven begeleidt met vestigen of verplaatsen. Sinds 2014 is hij actief binnen de VVD in Harderwijk. Voor de komende verkiezingen is hij fractievoorzitter en lijsttrekker. Een pad dat hij nooit heeft uitgestippeld, maar dat zo gelopen is. "En waar ik met veel plezier hard voor gewerkt heb."
Liefde
Menno heeft er nooit geheimzinnig over gedaan dat hij op mannen valt, maar wil niet dat het groter gemaakt wordt dan het is. "Toen ik met dat regenboogpad zo in beeld was, leek het over niets anders te gaan dan mijn geaardheid. Maar je geaardheid zegt niks over wie jij als persoon bent. Ik ben niet mijn geaardheid, maar mijn geaardheid is een onderdeel van wie ik ben." Hij wist op zijn veertiende al dat hij op mannen viel, maar het duurde nog acht jaar voor hij uit de kast kwam. "Ik vond het niet nodig om het eerder te vertellen en mijn geloof speelde hierin een rol." Sinds een jaar is Menno samen met Ralph. Een vader van vier uit Eindhoven. En dat werkt. "Zo extravert en theatraal als ik soms ben, zo rustig is hij. Dat heb ik wel nodig, dat geaarde, nuchtere."
Menno is benieuwd naar alles wat komen gaat. "Ik geef mezelf nu eindelijk de tijd om stil te staan, terug te kijken. Ik mag ook gewoon trots zijn op wat ik allemaal bereikt heb en hoef niet meteen het volgende doel te stellen. We gaan het wel zien."
(Menno Doppenberg)
