Op 29 oktober bestaat Hospice Jasmijn Harderwijk 12,5 jaar. Ter ere hiervan organiseerde het hospice op 26 oktober een lichtjesavond voor nabestaanden. Nog een keer samen stilstaan bij hen die er de afgelopen 12,5 jaar de laatste periode van hun leven doorbrachten; dat was het doel.
Pieter Schimmel is als arts al langere tijd aan Hospice Jasmijn Harderwijk verbonden. In een kort openingswoord stond hij stil bij afscheid, verbondenheid, bezinning en verlichting. Aansluitend werden de aanwezigen uitgenodigd het pad langs de lichtjes met elkaar te bewandelen. Daarna was er ruimte voor ontmoeting, het delen van herinneringen, maar ook voor momenten van stilte.Die avond verlichtten kaarsenzakken – met persoonlijke boodschappen voor dierbaren – het terrein rondom Jasmijn. Stadsdichter Wietse Hummel sloot de lichtjesavond af met zijn gedicht over het hospice.
“Het is zo bijzonder om al deze mensen terug te zien. We zijn er stil van dat zoveel mensen gehoor hebben gegeven aan de uitnodiging”, aldus organisatoren Conny Dooijeweerd en Rosina de Bruin. “We hebben gedenkwaardige en verdrietige, maar ook liefdevolle momenten met elkaar beleefd. Wij zijn dankbaar dat we daar getuige van mochten zijn. Tijdens de lichtjesavond voelden de gesprekken en ontmoetingen tussen het zorgteam, de vrijwilligers en de nabestaanden als bijzonder, warm en vertrouwd.”
Wietse Hummel schreef een gedicht voor en over het hospice. “Toen ik hiervoor werd gevraagd, hoefde ik niet lang na te denken. Ik heb een band met dit terrein.”
Hospice Jasmijn Harderwijk
Hier in de stilte wordt het leven voor
de laatste maal op handen gedragen.
Herinneringen worden gestreeld als
een bede voor een naderend afscheid.
Ooit gaf de moederschoot leven om dat
uiteindelijk te laten bloeien in
de treurzang van een bevrijding en in
de cocon van de vergankelijkheid.
De laatste adem wacht nog even om
een loutering langzaam uit te stellen.
Op het ledikant van lijdzaamheid wordt
het leven onafwendbaar uitgezwaaid.
Wietse Hummel,
Harderwijk, 1 september 2017
