De afgelopen maanden is ons leven behoorlijk veranderd. Achter de deur van vele families schuilen verhalen. Hoe gaat het nu met u? Wat voor impact heeft het coronavirus voor u en uw naasten (gehad)? Het delen van verhalen helpt vaak bij het verwerken van ervaringen in het leven, én kunnen verbindend en inspirerend werken.
Deze periode herinnert ons aan de vele doden in Rwanda, ons geboorteland tijdens de oorlog in 1990-1994 en de cholera in het vluchtelingenkamp in Congo waar de doden meer dan een dag op de weg bleven liggen. Maar ik dank God dat iedereen van onze hele familie gezond gebleven is.Florentine Mukasine en Charles Ndereyehe
Wij wonen in Nederland sinds 1997 en tot op heden hebben wij geen ellendige dingen meegemaakt.
Het is met ons op 13 maart jl. begonnen. We waren onderweg naar België naar een groot evenement toen we hoorden dat het evenement niet doorging vanwege het coronavirus.
In plaats van terug naar huis te gaan gingen wij naar de kinderen toe in Oosterhout en hebben we daar nog gelogeerd.
Op zaterdag 14 maart gingen wij in Rosenburg (Rotterdam) naar onze andere dochter, de kinderen en kleinkinderen waren blij om ons te zien. Op 15 maart gingen we terug naar huis. Niemand wist dat het zo lang duren zou duren om elkaar weer te zien. Op 16 maart horen wij ook hier op televisie Premier Rutte in persconferentie zeggen dat wij binnen moeten blijven: Niet sporten bij Iedema en op het AZC, geen kerkdienst en geen vrijwilligerswerk meer. Wat jammer maar het is voor het goede doel, want de besmettingen waren erg en niemand wist precies hoe dat te remmen.
In het weekend van Pasen op 14 april, was ons plan om met de hele familie naar Geneve te gaan omdat onze 2 kleindochtertjes gedoopt zouden worden. Maar helaas kon dat niet. Heel jammer.
Beetje angst en verdriet omdat wij onze kinderen en kleinkinderen niet meer hebben gezien. In het begin was het beetje zwaar om hun te moeten missen en het slechte nieuws te volgen vanwege de vele doden. Wij zijn nu een beetje gewend aan dit leven en gelukkig dat het de goede kant op gaat. Wij missen sociaal contact en hopen dat we elkaar allemaal binnenkort weer kunnen zien. Gelukkig dat met ontwikkeling van sociaal media door “houseparty” (videobellen) wij elkaar kunnen zien en met elkaar kunnen praten.
Ik kijk uit naar het moment dat het voorbij is en ik naar mijn kinderen en kleinkinderen kan gaan.
(Foto Gemeente Harderwijk)
