'De foto deed mijzelf ook veel'

Door Petronella van het Goor - De Harderwijkse Marijn Fidder (24) won zondagavond de eerste prijs van de National Geographic fotowedstrijd in de categorie 'mensen'. Ze fotografeerde een meisje op Lesbos, na de brand in kamp Moria, op het parkeerterrein van de Lidl. Het moment is niet alleen op foto vastgelegd, het staat ook op het netvlies van Marijn gebrand. 

"Zahar heeft na mijn tijd op Lesbos nog lang in mijn gedachten rondgedwaald. Ik vroeg me constant af hoe het met haar zou gaan. Tot op heden heb ik nog geen contact kunnen krijgen met haar ouders om dit te vragen." 

Fidder vond Zahar onder een afdakje op de parkeerplaats van de supermarkt LIDL in Mytilini. Vluchtelingenkamp Moria was net afgebrand en mensen zochten een plek waar ze konden slapen. "Ik ging bij de ouders van Zahar zitten en probeerde te vragen hoe het met ze ging,  waar ze vandaan kwamen. Goed Engels spraken ze niet, maar ze vertelden dat ze uit Afghanistan kwamen en op de vlucht waren voor de taliban." Dat ze opnieuw hun spullen en thuis (de tent) achter moesten laten, viel hen zwaar, weet Marijn nog. Ze kan zich zo de beelden weer voor de geest halen. "Op de parkeerplaats was het een chaos. Hier en daar speelden kinderen tikkertje en volwassen probeerden een dak te knutselen van plastic en probeerden zich warm te houden met dekens."

Fidder was niet toevallig op Lesbos ten tijde van de brand. Ze was er eerder geweest, in januari en februari 2020, voor de hulporganisatie GAiN. "Ik raakte toen bevriend met een gezin, met hen heb ik contact gehouden. Op de nacht van de brand stuurde Hassan, de vader van dat gezin, mij foto's en filmpjes van de brand en vertelde dat ze op de vlucht waren. Hij vroeg mij of ik de stem van hun verhaal wilde zijn. Toen ik die volgende ochtend wakker werd en de berichtjes las, heb ik meteen een ticket geboekt."

Fidder begrijpt dat de foto wat doet met mensen. "De foto deed mijzelf ook veel. De brand in het vluchtelingenkamp was aangestoken, maar de meeste gezinnen en zeker de kinderen, wilden helemaal niet wéér vluchten. Het beeld van het slapende meisje, midden in de chaos, daar kun je eigenlijk alleen maar bij denken: 'het is nooit de schuld van de kinderen'." 

Het winnen van de prijs betekent voor Fidder het creëren van een podium voor het verhaal van Zahar en de vluchtelingen op Lesbos. Dat is wat ze met alle eigen fotoprojecten probeert te doen. "Ik vind het heel mooi om mensen te ontmoeten en hen in mijn hart te sluiten en zo hun verhaal zo goed mogelijk te fotograferen." Dat is ook de reden dat ze het liefst werkt aan eigen documentaire fotoprojecten. "Vaak investeer ik zelf in deze series (niet in opdracht van een krant of organisatie, red.) en zodra ik ver genoeg ben, probeer ik het juiste platform te vinden voor publicatie."

Fidder is sinds 2018 fulltime bezig met fotografie. Een opleiding heeft ze er niet voor gevolgd. "Eind 2017 ben ik gestopt met mijn studie grafische vormgeving, omdat ik het verschrikkelijk vond om de hele dag op een kantoor te zitten. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen, maar hield altijd al van fotografie. Nadat ik in mijn tussenjaar de fotoserie Stoute Cellen (over kinderkanker, red.) maakte, besloot ik verder te gaan in de fotografie. Jasper Doest kwam in 2018 op mijn pad en is sindsdien mijn mentor. Ik leer veel van hem en ben hem daar erg dankbaar voor."

Fidder hoopt dat ze nog veel meer belangrijke verhalen vast mag leggen in haar toekomst. "Er zijn genoeg misstanden, maar ook (mooie) verhalen te vinden. Ik kom altijd zo intens veel mooie mensen tegen in mijn werk. Mensen en hun verhalen intrigeren me en ik vind het prachtig om hun verhaal recht te mogen doen door samen met hen te werken aan een fotoverhaal."

Marijn Fidder bij Max aan Tafel
(foto Omroep Max)