Door Marco Jansen - Julia Bär is 13 jaar oud en komt uit Polen waar ze woonde in de stad Wroclaw. Sinds een jaar woont zij in Zeewolde en gaat naar school in Harderwijk. Ze zit sinds een jaar op de Internationale Schakelklas. Woensdag 20 september werd voor haar een dag die ze zich nog lang zal herinneren.
Het was half 8 in de ochtend en ik zag een auto in het water vallen”, beschrijft zij het incident op de Knardijk in Zeewolde, ter hoogte van de scherpe bocht bij het monument.“Ik word elke dag door mijn moeder met de auto naar school gebracht. Woensdag 20 september ging ik met mijn moeder en haar twee collega’s naar school
De auto in het Wolderwijd langs de Knardijk (foto: Julia Bär)
“Ik zei het tegen mijn moeder en zij ging snel rijden naar de auto. Iedereen voor ons ging langzamer rijden, maar reed daarna gewoon door. Wij stopten, ik ging uit de auto en dichterbij kijken of er een persoon in zat. Er zat een vrouw in de auto en omdat zij in het water was, kon ik haar gezicht niet zien. Ik wilde iets doen, want ze mocht niet dood gaan. Ik wilde naar de vrouw toe, maar mijn moeder zei nee, je kan niet zwemmen. Ik wilde op een rots gaan staan en het raam breken. De collega’s van mijn moeder belden de politie en gingen het water in. Ze braken het raam met een hamertje open en haalden de vrouw uit het water. Ze probeerden met de vrouw te praten, maar ze was bewusteloos. Mijn moeder begon met reanimeren. Maar de politie en de ambulance waren er snel. De vrouw werd meegenomen naar het ziekenhuis in Harderwijk.”
Overvallen door de indrukwekkende gebeurtenis ging Julia naar school en was om 8.00 uur aan de Nobelstraat 37, het oude gebouw van AWL Techniek waar de Internationale Schakelklas begin september naartoe is verhuisd. Ze trilde nog na van de ervaring en Ingrid Rietveld, de mentor van Julia, ving haar op. “Ze was heel vroeg op school en zei niks. Ze vertelde dat haar moeder haar gebracht had en daarna kwam het hele verhaal. Toen ze de video’s liet zien, realiseerde ik wat ze bedoelde. Als zij het niet gezien had en haar moeder niet gestopt was, dan had die mevrouw het niet overleefd.” Ingrid heeft het aan de docenten van de andere klassen verteld en zo zijn ook de andere leerlingen op de hoogte gesteld. “We hebben Julia op school uitgeroepen tot Heldin van de dag. Ze heeft een leven gered.”Leven gered
Julia kijkt een paar dagen later met gemengde gevoelens terug op het voorval. “Ik was eerst bang en gestresst. Daarna ging ik erover nadenken: als we niet naar haar toe waren gegaan, was zij nu dood geweest. Ik ben nu blij dat ze leeft en voor haar kinderen kan zorgen. Thuis praten we er niet over, anders worden we er verdrietig van.”
Wim Hoonhout, woordvoerder van de Politie Midden-Nederland, waar Flevoland onder valt, is vol lof over de actie van Julia. “Het was een zeer heftig incident, waarbij de politie uitgaat van een eenzijdig ongeval, waarbij de oorzaak moet worden gezocht in onwel wording van de bestuurster. Zij is van de weg af gereden, te water geraakt en op de basaltblokken tot stilstand gekomen. Dit blijkt uit contact wat later plaats heeft gevonden. Meer kan ik er om privacyredenen niet over zeggen. We zijn ontzettend trots op de omstander, zij maakt wel het verschil. De samenleving heeft behoefte aan mensen die verschil maken in positieve zin. Dat hebben deze mensen nadrukkelijk gedaan.”Politie is trots
(vlnr) docent Magda Lijftogt, Julia Bär, Ingrid Rietveld (foto: Marco Jansen)
