‘De andere raadsleden zijn mij altijd goedgezind geweest’

Door Petronella van het Goor - Het is wel een strijd geweest. De keuze om te stoppen als raadslid. “Ik weet dat er, tot dit moment, geen andere gegadigden zijn. Als ik stop, zal de SGP in de Harderwijkse raad verdwijnen.” Toch staat hij er vierkant achter. 

Dit is zijn laatste periode als raadslid voor de SGP. Na 18 maart 2026 legt hij het ambt neer

Hij hoopt dat er nog opvolging naar voren stapt. “Het SGP-bestuur blijft daarvoor zijn best doen.” Maar hij is inmiddels bijna 75 jaar oud, het is genoeg geweest. “Het is mijn vrouw en mij gegeven nog samen te zijn. Daar willen we bewuster van genieten.”

Hij is haar dankbaar, zijn Ans, de vrouw met wie hij al bijna 52 jaar getrouwd is en met wie hij negen kinderen mocht krijgen. “Altijd alleen naar verjaardagen, een man die soms wel vier avonden in de week weg is. Ze heeft me heel veel ruimte gegeven om dit werk te kunnen doen.”

ANTENNE IN SAMENLEVING
Acht jaar lang heeft hij de eenmansfractie gedraaid. De eerste tijd met ondersteuning van fractievolger Jan Petersen, maar toen die rond 2019 verhuisde naar Ermelo, deed Jan het alleen. Alle commissievergaderingen en raadsvergaderingen waren voor hem, met al het voorbereidende leeswerk dat daarbij hoort. “Maar wat het vooral is - en daar kun je bijna al je tijd wel in stoppen - is de antenne zijn in de samenleving. Weten wat er speelt. Je bent volksvertegenwoordiger, je moet je gezicht laten zien en bereid zijn keuzes uit te leggen en te verdedigen.” Het SGP-bestuur vroeg hem veel eerder dan acht jaar geleden al. “Maar toen was ik ambtenaar in Harderwijk en dan mag je geen volksvertegenwoordiger zijn.

HEB IK WEL GENOEG GETUIGD?
Hij doet het meestal met veel plezier en ook dankbaarheid, maar de grote verantwoordelijkheid die hij voelt, weegt soms zwaar. “Vooral in de late avonden, na een belangrijke raadsvergadering. Dan grijpt het me aan. Heb ik wel genoeg getuigd van God, duidelijk kunnen maken wat Gods Woord zegt? Dan voel ik me zo tekortschieten. Laatst nog, toen de keuze gemaakt moest worden over geld voor het theater. Ik kan ze dan niet overtuigen, dat zo’n theater indruist tegen Gods Woord. Dan voel ik me wel schuldig.” Ook in zaken als de zondagsopenstelling van winkels en de LHBTQI+ gemeenschap deed hij zijn best zijn overtuiging naar voren te brengen. “Altijd respectvol, tactvol, zonder oordeel en in liefde en gelukkig was daar ook ruimte voor. Werd ik daarin gerespecteerd.”

EEUWIGHEIDSWELZIJN
Het was voor Jan “best heftig” om daarin altijd alleen te staan. “Het is alsof je als enige ziet dat we van een helling afglijden. Ik probeer te waarschuwen, maar niemand lijkt zich ervan bewust te zijn. Ik ben ervan overtuigd dat we elke dag dichterbij het einde van de wereld komen. Ja, het is onze plicht te zorgen voor de schepping, goede gezondheidszorg, voldoende woningen, veiligheid en welzijn. Maar voor mij is dat meer dan hier en nu. Voor mij is dat ook eeuwigheidswelzijn. En het raakt me dat iedereen zich enorm inzet voor het tijdelijke hier en niemand zich druk lijkt te maken om het einde van dat tijdelijke. Als we leven in het licht van de eeuwigheid, zijn we allemaal niet ouder dan een dag.  En wat is nou een dag? Wat is je gelijk je dan waard?” Hij heeft altijd geprobeerd in zijn politiek naar voren te brengen dat je mensen niet alleen moet respecteren, maar daar ook blijk van moet geven door ze te helpen als ze in nood zijn. “Wat je achtergrond ook is.”

OOK GENOTEN
Nu lijkt het bijna of hij niet genoten heeft van zijn tijd als raadslid, maar dat heeft hij zeer zeker wel. Vooral in dingen waarin hij een brug kon zijn tussen gemeente en burger. Dat hij kon helpen door te weten hoe het werkte, wat er aangevraagd moest worden, bij wie je moest zijn. Hij denkt dan bijvoorbeeld aan de historische boerenerven in Hierden, de historie van de Oostermheenweg, Boerenstrandje en de transformatie van het oude Zanglokaal naar het huidige Muziekhuis. Zomaar een greep uit de dingen waarin hij een rol heeft mogen spelen. “Politiek is dan ook gunnen, de andere raadsleden zijn me altijd goedgezind geweest in moties en amendementen die ik inbracht. Die samenwerking heb ik altijd heel fijn gevonden en ik kijk met veel tevredenheid terug.”

Niet dat iets daarvan zijn verdienste is geweest, dat wil hij duidelijk stellen. “Ik heb de fysieke en mentale gezondheid gekregen om dit te mogen doen, acht jaar lang, tot eer en glorie van God. ”Hij hoopt dat er op het laatste moment nog iemand naar voren stapt die het stokje van hem overneemt. Het liefst voor de komende verkiezingen nog, want wat de SGP nu heeft opgebouwd in Harderwijk en Hierden, kan niet vier jaar zonder gezicht blijven bestaan. En toch, het ligt buiten zijn kunnen, want hoe moeilijk de keuze ook was, hij is gemaakt. Het is klaar.