Harderwijk was de tweede gemeente voor dominee Frans van Velzen. Drie weken geleden, na negen jaar als predikant van het Anker en later de Regenboog, was zijn afscheidsdienst. Hij stopt als predikant.
“In plaats van alle ballen in de lucht te moeten houden zoals het een gemeentepredikant betaamt (als toch vaak herder met vijf poten), wil ik liever werk waarin ik meer kan focussen op hooguit een paar aspecten. Mogelijk meer achter de schermen dan het voortdurend leggen en onderhouden van allerlei contacten.”Harderwijk is, zoals het er nu uit ziet, zijn tweede en laatste gemeente geweest. Niet omdat hij twijfelt aan God of gebod, maar omdat hij zich de laatste jaren steeds vaker afvroeg of het werk als gemeentepredikant wel bij hem past.
Afgelopen voorjaar heeft hij de knoop doorgehakt. Hij vertelde de gemeente dat hij stopte als predikant en weer ging studeren. “Eigenlijk is dat idee pas bovengekomen nadat ik voor mezelf had besloten te stoppen.” Van Velzen is inmiddels bezig met zijn studie, een master Missionaire Gemeente aan de Theologische Universiteit in Kampen. Zijn nieuwe woonplaats is Amersfoort, daar woont hij sinds twee weken aan de, grappig genoeg, Harderwijkerkade. In Harderwijk blijven wonen, was geen optie. “Om afstand te kunnen nemen van het (gemeente)predikant zijn, vond ik het noodzakelijk om ook letterlijk afstand te nemen. Anders blijf je toch voor allerlei mensen in de supermarkt of op straat de dominee.” En dat is hij niet meer.
Wat precies de doorslag gaf, kan hij niet goed zeggen. Wel vond hij de grootte van de gemeente in de Regenboog de afgelopen jaren lastig. “Ik ben er diep van overtuigd dat Jezus wil dat we iets laten zien van zijn koninkrijk door hoe we als gemeente samen optrekken. Maar hoe kun je met zeg vijfhonderd mensen, zoals op zondagochtend, concreet elkaar liefhebben, kennen of zelfs maar zien?” Ook de organisatie en het overleg, vergadertijd, slokte veel van zijn uren op. “Volgens mij moeten we toe naar kleine groepen, waarin je wel op die manier met elkaar kunt samenleven.”
Wegen waarop onze jongeren en kinderen kunnen blijven meegaan. Wegen ook waarop mensen van buiten de kerk kunnen aansluiten. Concreet uit zich dat in zo verstaanbaar mogelijke preken en eigentijdse muziek. Maar ook gastvrij zijn en mensen zich welkom laten voelen.” Wat hij gaat missen aan het niet langer predikant zijn, is het preken. “Hoewel ik blijf voorgaan, al heb ik tot eind 2018 vele gaten in mijn zondagse agenda vanwege alle preekbeurten die in Harderwijk zijn vervallen. De bijna wekelijkse gelegenheid om in Gods woord te duiken, er naar te luisteren en dat te vertolken, ga ik missen. Dat voedt mijzelf ook telkens weer. Daarnaast ook het meeleven met mensen in al hun concrete situaties. Maar dat zal in Amersfoort ook wel weer gaan gebeuren.”Natuurlijk gaat afscheid, als altijd, ook gepaard met gemis. “Het mooie van wijkgemeente De Regenboog vind ik de openheid om samen nieuwe wegen te zoeken.
Van Velzen is nu dus officieel werkloos en volgt een studie. In vertrouwen, in geloof. Maar, heel praktisch, een studie kost geld. Hoe gaat dat zonder baan? “In de praktijk moeten we nu wel elk dubbeltje omkeren. Maar zo zijn Liesbet (zijn vrouw, red.) en ik ook ooit begonnen. En we hebben nooit wat tekort gehad. Dat zal ook nu wel weer goedkomen.” De studie duurt in een voltijd programma een jaar, maar de gewezen predikant gaat er twee jaar over doen. “Ik hoop namelijk dat zich er naast toch wat werk, al is het maar in de vorm van losse klussen, aandient.” Hij heeft hoe dan ook zin in de komende twee jaar. “Ik vind de vragen over hoe we (missionair) gemeente moeten zijn in deze tijd ook steeds urgenter. Dus ik popel om daar in te duiken.”