Door Petronella Polinder - “Het is gek. Zeven jaar geleden werd ik binnen gehaald om de overbruggingsperiode te begeleiden van het theater aan de Stationsstraat naar het nieuwe Waterfronttheater.
Jessica Kroeske (53), directeur van Stichting Podia Harderwijk vertrekt na zeven roerige jaren. Ze heeft per 1 september een andere baan, als hoofd Publiek & Presentaties bij Batavialand in Lelystad.Vier jaar later veranderde die opdracht in een missie. Niet alleen geen nieuw theater, maar helemaal geen theater meer. We moesten vechten om te behouden wat we hadden.”
“Dat heeft niets te maken met de huidige situatie, dit kwam als donderslag en het was in een week beklonken.” Ze snapt dat de timing lastig is voor het bestuur van Stichting Podia Harderwijk, zo kort voor de besluitvorming over behoud van het theater. “Maar je kunt het ook anders zien. Als de gemeenteraad in september besluit om te gaan voor het theater in de bibliotheek, moet de hele organisatie hier ontmanteld worden, dat is geen leuke klus en die besteed je liever uit.”
Als de gemeenteraad kiest voor samenwerking tussen Stichting Podia Harderwijk en de Stad als Podium – connectie, met behoud van het huidige theater, is het volgens Kroeske juist fijn om iemand aan het roer te hebben zonder alle ballast van de afgelopen jaren. “Die kan dan met een open hart en open hoofd de samenwerking aan gaan.”
Ze benadrukt nogmaals dat de huidige stand van zaken voor haar geen aanleiding is geweest lukraak te gaan solliciteren. “Natuurlijk heb ik de afgelopen zeven jaar wel eens om me heen gekeken, maar ik heb nooit de drive gehad naar iets anders te zoeken. Ik ben wel eens benaderd, heb ook wel eens tot de laatste kandidaten behoord, heb me zelfs ook wel eens teruggetrokken uit de hele sollicitatieprocedure, omdat ik voelde dat ik in Harderwijk nog niet klaar was.
Ik ben de afgelopen jaren bezig geweest met behoud, ik ben toe aan een nieuwe uitdaging, een nieuwe omgeving en dit kwam op mijn pad. Misschien stap ik te vroeg op, dat kan. Maar dat zal dan achteraf blijken, dit wil ik nu.” Weten dat ze de stichting in capabele handen achterlaat, maakt dat ze ook gerust is in haar keuze. “Priscilla Muller, al zes jaar werkzaam bij de stichting op de marketing- en communicatieafdeling, gaat het na mijn vertrek overnemen. Met haar is de continuïteit gewaarborgd. Zij kent en begrijpt de organisatie.”” Waarom ze nu dan wel ja heeft gezegd? “
Hoogtepunten waren er de afgelopen zeven jaar genoeg. Trotse momenten. “De professionaliseringsslag die we hebben gemaakt. We werken nu met een heel fijn, gemotiveerd en capabel team en dat is te zien in alle dingen die we de afgelopen jaren bedacht en gerealiseerd hebben.” Zoals de ladies night, de fotoconcerten en, uit Kroeske’s eigen koker, het theater on tour. “Met het theater de straat op, de mensen op zoeken. Inderdaad, dat klinkt bekend”, zegt ze lachend.
Dieptepunten waren er ook. “September 2014, toen het college van burgemeester en wethouders zei dat het theater wel dicht kon. Dat deed echt verdriet. Als geboren en getogen Harderwijker, met dezelfde leeftijd als het theater, als cultuur liefhebber, ja, dat voelde ik.” Vooral het gebrek aan erkenning was pijnlijk. “Niet erkend worden als organisatie die iets te bieden heeft.”
De gemeenteraad volgt niet blindelings de mening van het college, denkt Kroeske. “Dat bleek uit de commissievergadering van eind juni. Ik denk dat we misschien toch het èn-èn scenario gaan krijgen. Een samenwerking met de SaP-connectie, zonder biebtheater, maar met een verbouwd theater aan de Stationsstraat.” De stichting is nu hoopvol, helemaal vergeleken met september 2014, toen het einde in zicht leek. “We gaan het zien. Eind augustus is er nog een raadsdebat over de bieb. Die maak ik nog mee.” In september wil de gemeenteraad een definitief besluit nemen. “We zijn hoopvol.”