Indy Cooke (14) uit L1A moet er nog steeds een beetje van bijkomen. Zij stond afgelopen donderdag 4 mei, tijdens de dodenherdenking in Harderwijk, op begraafplaats Oostergaarde, naast de burgemeester en zijn vrouw.
"Ik had het nooit verwacht. Wel gehoopt natuurlijk, maar het was een enorme verrassing." En een spannende verrassing. "Ik was echt heel zenuwachtig. Bij alles wat de burgemeester aan leek te kondigen, dacht ik 'nee, nog niet!'. Maar uiteindelijk ging het heel goed." Wat hielp was heel diep zuchten voor ze 'op' moest. "Ik voelde hoe zenuwachtig ik was en ik was bang dat ik ging stotteren, dus dat diepe zuchten had ik me echt voorgenomen."Ze mocht haar gedicht voorlezen, de favoriet van de gemeente Harderwijk, die uit honderden inzendingen er eentje moest uitkiezen.
Ze heeft voor de inzending voor 4 mei eigenlijk niet eerder gedicht. "Maar het gaat me best gemakkelijk af. Ik vind het mooi dat je er zoveel gevoel mee uit kunt drukken als een zin goed loopt. Dat het klinkt als een lied. Dat maakt dat het ook goed voor te lezen is." Ze heeft het thuis geschreven. "Ik zocht eerst naar gedichten die ik mooi vond en las een gedicht getiteld 'macht'. Dat ging over de dood. Maar dood is eigenlijk onmacht. Vandaar de titel van mijn gedicht, 'onmacht'."
Ze wil wel verder dichten, maar weet nog niet zo goed hoe ze dat aan moet pakken. Een directe aanleiding zoals 4 mei is er natuurlijk niet meer. Of ze verliefd is. "O ja, dat is een goede, daar kan ik wel wat mee."
OnmachtHet gedicht van Indy:
Onmacht in vroegere tijden
die onze gedachtes proberen te snijden.
We proberen ze af te ketsen,
maar dat lukt niet meer.
Ze snijden ons als scherpe messen.
Verloren waren zij tegen de soldaten.
De onmacht
zij aan zij
opgepropt in een trein.
naar een gewoon kamp: dachten zij.
Echter, dat was maar schijn.
Alles was verloren!
Er waren veel doden
waarvan het bloed is vergoten.
Onze helden zijn zij
vechtend voor vrijheid
in al die tijden van somberheid.
Zij brachten vrede in ons heden.
Alle pracht en praal
voor ons allemaal!
Wij herdenken ze op 4 mei,
want ze hebben voor ons geleden.
De strijders die ons de vrijheid schonken
waarvan de vijand het leven nam.
Mensen die in opstand zijn gekomen
waardoor de vrijheid kwam.
Voor ons een heldendaad om te herdenken
dat zij ons een leven in vrijheid schenken!
Tot op de dag van vandaag
genieten we van vrede en vrijheid.
Laten we er samen voor zorgen
deze waarden te borgen.
Ook al wordt het steeds belaagd.