Dit is het derde interview in de reeks 'Droom Groot'. Een serie interviews (live in Café de Liefde), waarin we mensen de hemd van het lijf vragen. En daar vervolgens verslag van doen. Mede mogelijk gemaakt door MPeople en Harderwijkse Zaken.
Er is maar één ding in zijn leven waar hij lang spijt van heeft gehad. “Dat ik niet de opleiding diergeneeskunde heb gevolgd.”
Van jongs af aan wilde Fred-Jan Moll (51) dierenarts worden. Toen hij zakte voor zijn vwo, koos hij voor een havo-diploma en ging hij samen met zijn vrienden voor een opleiding in de bouw-en infrastructuur. “Dat had ik niet moeten doen. Ik had gewoon dat jaartje over moeten doen en gaan voor wat ik wilde.”
Het is pas sinds een jaar of tien dat hij helemaal vrede heeft met de keuze van toen. “Nu zit ik op mijn plek, als regiodirecteur Wegen bij BAM, maar ik heb echt lang gedroomd van die hele andere carrière.”Clubgevoel
Veel Harderwijkers kennen Moll als voorzitter van voetbalclub VVOG Harderwijk. Grappig detail. Hij heeft nooit gevoetbald. Hij kent het spelletje van binnen en van buiten, maar heeft zelf niet op het veld gestaan. Wel is hij al jarenlang, samen met zijn zoons, fervent aanhanger van Ajax. Ook heeft hij ‘gewoon’ veel met sport. Hij houdt van het clubgevoel, het samen ergens achter staan. Aanmoedigen, meeleven. “Ik heb altijd getennist op hoog niveau. Ik ken de sportdiscipline, de winnaarsmentaliteit.”
Dat hij ooit ergens directeur van zou zijn, of voorzitter, had hij in zijn jonge jaren nooit gedacht. “Ik was vroeger wel heel verlegen. Nooit op de voorgrond. Dat kwam pas veel later, dat ik ook merkte dat ik dat kon. Leiding geven en vooraan staan.” Hij groeide op in Nijkerk, in een warm nest. Een gelovig nest. “Compleet met clubs en catechisatie.” Maar het was vooral het geloof van zijn ouders, in zijn latere jaren verloor hij het. “Maar ik blijf dankbaar voor de lessen, de normen en waarden.”
Gelukkig
Hij kreeg verkering met het zusje van één van zijn beste vrienden. “Grappig genoeg was dat het zusje waar ik altijd het minste contact mee had. Ik leerde haar kennen tijdens een korfbaltoernooi.” Dat is alweer bijna dertig jaar geleden. Ze zijn bijna 25 jaar getrouwd. “We zijn gelukkig samen. Natuurlijk heeft ons huwelijk ook hoogte- en dieptepunten gekend, maar we zijn altijd dicht bij elkaar gebleven. Dat is ons ‘geheim’. Raak elkaar niet uit het oog.” Samen kregen ze twee zonen, inmiddels volwassen. Hij heeft ze altijd gestimuleerd te doen waar ze van dromen. “Ik wilde voorkomen dat zij ook zouden kiezen met het hoofd, zoals ik destijds.”
Moll is gelukkig, tevreden met het leven dat ook gewoon z’n gangetje gaat. “Ik ben nu 51. Doorwerken tot mijn 67e zie ik eigenlijk niet zitten, ik hoop wat eerder te kunnen stoppen.” Of hij nog dromen heeft? “Ik zou heel graag met vrouw en zonen nog een verre reis willen maken. We reizen graag, zijn daarin ook wel spontaan. De laatste corona-jaren hebben er bij ons in dat opzicht wel een beetje ingehakt.” Persoonlijke doelen? “Nou, ik mag wel iets fitter worden, wat meer bewegen. Goed voornemen voor de tweede helft van dit jaar.”
(Fred Moll)
