“Als je niet van schaatsen houdt, vind je het een onzalig idee”, zegt Gerrit van den Berg (de regelaar) , lachend. “Maar houd je er wel van, dan vind je het geweldig.” Met zestien andere schaatsers meest Hierdenaren, waaronder onze eigen Gerdien Beelen, gaat hij komend weekend de Weissensee schaatsen.
Een halve mag ook. “Maar in mijn geval is er maar één afstand en dat is tweehonderd.”Rijd je de tocht helemaal uit, dan heb je tweehonderd kilometer in de benen.
Van den Berg is een sportieve uitdaging nooit uit de weg gegaan. Sterker nog, hij zoekt ze op. “En dan krijg ik de rest altijd wel zo ver om mee te gaan.” Zo hebben ze al eens eerder de Weissensee geschaatst, de Alpe d’Huzes gefietst en meerdere malen de Nijmeegse Vierdaagse gelopen. “En altijd begint het met een gekkigheidje. Tot ik een groepsapp aanmaak, in dit geval rond deze tijd vorig jaar. ‘Weissensee 2018’. En niemand durft dan nee te zeggen, dus gaan we.”
“Bij ons in de familie houden we allemaal van schaatsen. Ik gooide het Weissensee idee in de groep en nu zijn mijn beide broers, mijn schoonzusje en mijn zoon William al sinds oktober aan het trainen.” Beelen wil sowieso de recreatietocht, de honderd kilometer uitrijden. “Maar als het goed gaat en ik voel me nog fit, dan ga ik door, kijken hoe ver ik kom.”Het begon met een groep van zes, maar inmiddels schaatsen er zeventien mee. Onder wie ook Gerdien Beelen.
“Nou, dat ligt er een beetje aan hoe fit we allemaal nog zijn”, zegt ze lachend.Of ze nog wat beelden gaat schieten voor in het Weekjournaal?
De oudste deelnemer van het gezelschap is Hendri Beelen. Op zijn 61e gaat hij iets doen waar hij al jaren van droomt. De Weissensee schaatsen. “Mijn vrouw zei: ‘als je het zo graag wilt, moet je het dit jaar doen en anders niet meer zeuren’. Dat was het laatste zetje.” Zijn training heeft hij serieus aangepakt. “Ik ben nu iets langer dan een jaar bezig. Ik heb Jan Maarten Heideman gevraagd hoe ik moest trainen. Ik heb toen eerst een conditietest gedaan en aan de hand daarvan een trainingsschema gekregen. Elke drie maanden moest ik weer terug voor een nieuwe test. Die eerste was niet best, maar ik ging elke keer met sprongen vooruit.”
Wat hij er van verwacht? “Nou, ik vind schaatsen heel leuk, dus ik verwacht vooral dat ik het heel leuk ga vinden”, klinkt het droog. Ook kijkt hij uit naar de reis zelf. “Ik ben nog nooit in Oostenrijk geweest. Mijn vrouw ook niet en die gaat als supporter mee, dus we hebben ook veel zin in ons verblijf daar.”Nu voelt Henrdi zich er helemaal klaar voor en kan hij niet wachten tot hij eindelijk, voor hem, de tocht der tochten mag schaatsen.
Woensdag is het hele gezelschap, 28 man groot, vertrokken. De groep bezet een compleet hotel. Vrijdag wordt er geschaatst.
