‘Helemaal zelfvoorzienend kan overal, waarom dan juist hier?’

Het liep geen storm tijdens de inloopavond over de tiny houses in wijkcentrum de Bogen. De omwonenden die wel kwamen opdagen, stelden kritische vragen over de plannen die er liggen voor het braakliggende stuk grond naast het Rappad.

Waar eerder de nood-C1000 zat, een stuk grond waarop nooit gebouwd zou worden, komen straks misschien drie off grid tiny houses.

“Er wordt dus inderdaad niet op de grond gebouwd, maar er wordt straks wel gewoond en dat is iets waar wij, toen we hier kwamen wonen, geen rekening mee hebben gehouden. We zouden aan die kant geen buren krijgen en die komen er, met deze plannen, wel”, zeggen twee bewoners, van de Rapdreef en de Chansondreef. En dat vinden ze niet oké. “Daarnaast is de pilot van tien jaar best lang. En wat als het bevalt? Komt het dan helemaal vol te staan?” De locatie vinden ze ook niet fraai voor het aanzicht van de wijk. “Het is de entree van Drielanden. We snappen dat de gemeente hip wil zijn en voorop wil lopen, maar we snappen de locatiekeuze echt niet. Helemaal zelfvoorzienend kun je overal zijn, waarom dan juist hier?”

Of de plannen doorgaan, is aan de raad. Afgelopen woensdagavond mochten de omwonenden aangeven wat ze er van vonden.

“Veel vragen en opmerkingen gingen over hoe de bewoners van de tiny houses om zouden gaan met de afvoer van afvalwater, of ‘midden in een woonwijk’ wel de juiste locatie is voor zo’n experiment en waarom de huisjes persé off grid moesten zijn”, zegt Tom Meuwissen van de gemeente Harderwijk. Volgens de tekeningen die over alle tafels verspreid lagen, is maar een heel klein gedeelte van het braakliggende stuk grond ingericht als standplaats voor de Tiny Houses. Uiterst links, net naast de rotonde Drielandendreef. “Het zijn drie huisjes van maximaal vijftig vierkante meter, zo groot hoeft het ook niet te zijn.” De rest van de grond wordt ingericht als eetbare tuin, vol plukbare bomen. Ook het trapveldje blijft. “Die plannen gaan hoe dan ook door. Het kleine gedeelte waar de Tiny Houses mogelijk komen, wordt voor ons vrijgehouden. Als de pilot niet doorgaat, of op een andere locatie, wordt het parkachtige karakter doorgetrokken.”

Of een woonwijk een goede proeftuin is? Daar kan Meuwissen kort over zijn. “Wij vinden het juist een pluspunt. Zo kun je duurzaam off grid leven ook echt laten zien.” In de eerste plannen werd nog gesproken over drie tot vijf tiny houses, op de tekeningen staan er echter maar drie ingetekend. “De wijkvereniging gaf dat aan. Het aantal van drie zou beter passen in het plan voor het park.” Of hij de schrikreactie uit de buurt begrijpt? “De communicatie is niet heel goed verlopen, die had eerder van start moeten gaan. Mensen hebben zelf al een beeld gevormd van een tiny house. Een verplaatsbaar huis. Dan denk je al snel aan een woonwagen, een extra kamp in Harderwijk. Maar dat is het juist niet. Mensen die hier willen wonen, duurzaam en niet aangesloten op de nutsvoorzieningen, dat zijn idealisten. Zij kiezen hier voor omdat ze hun ecologische voetafdruk zo klein mogelijk willen houden. Het wordt geen kamp met mobiele huizen.”

Eén van die ‘idealisten’, is Jos Greven. Hij wil samen met zijn vrouw heel graag een pionier zijn in Harderwijk.

“Ja, ook na vanavond nog”, zegt hij lachend. Hij wilde de omwonenden graag ontmoeten en kwam ook naar de inloopavond. “Momenteel wonen mijn vrouw en ik nog in een eengezinswoning in Apeldoorn. Maar we dromen al anderhalf jaar van een tiny house.” Hij geeft aan duurzamer te willen leven, kleiner, met minder energieverbruik, minder onderhoud. “Uiteindelijk, na de aanvankelijke grote investeringen, woon je ook veel goedkoper. Het geld dat we overhouden, willen we graag investeren in andere, duurzame oplossingen. Het gaat ons niet om goedkoop wonen, maar echt om duurzaam leven.”

Hij heeft begrip voor de lichte tegenwerking uit de buurt. “Zo’n plan roept ook veel vragen op, maar ik denk dat die voornamelijk komen door de late communicatie en nog niet weten hoe zo’n tiny house gaat ‘werken’.” Als voorbeeld noemt hij de angst voor composthopen en geluidsoverlast gevende aggregaten. “Maar die komen er helemaal niet. Wij willen echt volledig zelfvoorzienend zijn en er zijn gelukkig andere manieren dan een composthoop om van het eigen afval af te komen.” Greven vindt de wijk Drielanden prachtig. “Het is niet realistisch om midden in de natuur te zitten. Midden in een woonwijk hadden we ook weer niet verwacht, we dachten eerder aan een leegstaand fabrieksterrein ofzo. Maar het is een mooie plek en de omgeving is prachtig. Bossen en heide aan de ene kant en het IJsselmeer er tegenover.”

Het duurt waarschijnlijk nog minimaal een half jaar voor er een besluit wordt genomen. “Ik heb begrepen dat het na de gemeenteraadsverkiezingen volgende maand nog een keer in de commissievergadering wordt besproken, voor het op de raadsagenda komt. Ik verwacht eigenlijk geen besluit voor eind mei”, aldus Meuwissen. Gelukkig heeft Greven de tijd. “We willen ons huis in Apeldoorn zo snel mogelijk verkopen en dan in de buurt ergens huren, zodat we wel heel flexibel kunnen zijn als het eenmaal zo ver is.”