Een Dolfinarium zonder dolfijnen……… column

Wekelijkse column van Theo Bakker (Pressbaker)

Een dolfinarium zonder dolfijnen is best denkbaar, kopte dagblad De Stentor afgelopen week.

Protesten van dierenbeschermers en het stoppen van een orkashow in Sea World, Orlando Florida zijn de aanleiding voor dit bericht, dat op z’n minst bijzonder is te noemen.
 
Het Dolfinarium in Harderwijkkent een 50-jarige geschiedenis waarin het van de hobby van de oprichter tot een uiterst professionele onderneming is uitgegroeid. Was oprichter Frank den Herder vooral een enthousiaste liefhebber van zeezoogdieren, inmiddels zijn de dolfijnen en zeezoogdieren omgeven door een schare professionele verzorgers en deskundigen. De dolfijnen hebben ruim bassin tot hun beschikking en ook andere aanwezige dieren krijgen een uitstekende verzorging in een passende omgeving. Ze worden gevoerd met de beste kwaliteit vis, maar ze leven in gevangenschap, dat kan niemand ontkennen.
 
Het Dolfinarium in Harderwijk trekt jaarlijks honderdduizenden bezoekers die tijdens een dagje uit kennismaken met zeehonden, zeeleeuwen, walrussen en dolfijnen, dieren die je maar zelden tegenkomt in Nederland. Uitzondering is misschien de inheemse bruinvis, maar ook die tref je meestal niet levend aan. De meeste dieren treden op in shows, maar beschikken daarnaast vaak over een aangepast en op de soort toegesneden leefgebied waar ze verblijven. Uitspraken over of ze al dan niet gelukkig zijn vind ik lastig, want hoe meet je of een dier ‘gelukkig ’is. Dieren in het dolfinarium maken over het algemeen geen ongelukkige indruk. Dierenliefhebbers die dat wel vinden, verwarren hun eigen ongeluk wellicht met dat van de dolfijnen, een verschijnsel dat in de psychologie projectie wordt genoemd.
 
Ik ben geen deskundige op het gebied van dierengeluk, maar het lijkt me dat er in Nederland veel dieren zijn met minder geluk. Kippen in een klein hokje bijvoorbeeld, of varkens die naar Italië worden vervoerd om tot Parmaham te worden verwerkt. Of schapen, die het geluk ten deel valt ‘halal’ te worden geslacht volgens de beste Islamitische tradities. Of heel veel huisdieren of boerderijdieren die onvoldoende verzorging krijgen en/of mishandeld worden. Misschien ook wel de goudvis, die zijn dagen, eenzaam rondjes zwemmend in zijn vissenkom slijt.
 
Wellicht moet het dolfinarium een toekomst kiezen waarin het nog meer op ‘educatie’ en ‘leven in een natuurlijke omgeving’ wordt ingezet, waar de wereld van de zee op een zo natuurlijk mogelijke wijze getoond wordt, vooral ook met het besef dat dat uniek is en niet vanzelfsprekend. En dat we erg zuinig op die natuur en dieren moeten zijn…… Zolang het Dolfinarium nog veel meer dan 750.000 bezoekers per jaar trekt verdient het de voordeel van de twijfel.

Maar, en dat mogen ze in Harderwijk goed in hun oren knopen, een dolfinarium zonder dolfijnen is geen dolfinarium. Net zo min als erwtensoep zonder erwten geen erwtensoep is! 

Theo Bakker