Een paar maanden geleden vertelde ik dat ons huis te koop kwam, en…. na gezamenlijke inspanningen van makelaar Van den Brink en ondergetekende kan ik met gepaste trots melden dat het gelukt is.
In onze ogen was de perfecte doelgroep voor ons huis een groot gezin. Wie schetst dan ook onze verbazing toen we tot overeenstemming kwamen met een stel superaardige vijftigers die samen gaan wonen met één van hun moeders. Best bijzonder dat ik in Utrecht voor één van mijn opdrachtgevers bezig ben met een meergeneratiewonen concept en nu ons eigen huis opeens op deze manier bewoond gaat worden. Het voelt goed en ik wens ze ook vanaf deze plek heel veel woongenot!De verkoop is een feit en over een paar weken verlaten wij ons huis aan de Bluesdreef in Harderwijk.
Overigens heeft het nog best wat voeten in de aarde gehad voordat we de handtekening onder het koopcontract konden zetten…. Zoals de lezers van mijn blog wellicht weten vormen wij een zogeheten ‘samengesteld gezin’. Een prachtige eufemistische term voor een bak dynamiek en herrie die je het beste kunt vergelijken met een emmer met eigenwijze kikkers.
Als je denkt dat je ze allemaal in het gareel hebt, doet er toch weer eentje iets onvoorspelbaars en kun je opnieuw aan de slag met je opvoedkundige vaardigheden. Inmiddels passé, de meesten zijn uitgevlogen, maar met tig bezichtigingen in de zomermaanden waarin ook zij weer wat meer thuis zijn, kun je je wellicht voorstellen, dat het iedere keer weer netjes toonbaar maken van je huis nogal een uitdaging is… Dit fenomeen gekoppeld aan mijn perfectionistische beroepsbenadering als vastgoedmarketeer zorgt voor menig discussie. ‘Nee schat, je mag nu echt niet meer naar het toilet’, ‘Douchen doe je nu maar even bij je vader’, ‘Waaaahhhhh, ga met die voetbalschoenen nou niet meer de badkamer in!’, ‘En neem alsjeblieft die opgewarmde wrap mee naar buiten,’’ etcetera…
Behalve vermanende woorden naar vooral mijn twee kinderen (sorry guys) hebben we natuurlijk meer gedaan. Klussen die we voorheen uitstelden, zijn alsnog uitgevoerd en ons huis zag er - ook nogmaals dank aan Bianca - zo mooi uit dat we ons soms afvroegen waarom we in hemelsnaam wilden verhuizen… Maar goed, dat willen we dus wel en daarom verhuizen we zoals het er nu naar uitziet waarschijnlijk naar een leuk huurappartement in de Harderwijkse binnenstad.
Waarom niet meteen iets kopen? Nou, dat heeft te maken met het feit dat mijn eega en ondergetekende het nog niet zo eens kunnen worden over een nieuw aan te schaffen optrekje. Dat we in de binnenstad willen wonen is een gemeenschappelijk verlangen. Het aanbod is echter beperkt en wat er op dit moment beschikbaar is is weer zo divers; wat vind je dan het meest aansprekend? Het is geen pakje boter, dus we verkiezen nu een huurwoning zodat we op ons gemakje kunnen rondkijken. Mocht je iets weten, schroom niet om mij te tippen!
Overigens had het niet veel gescheeld of we hadden wèl een huis gekocht. We hadden zelfs al mondelinge overeenstemming. Helaas ontstond er onenigheid over de technische staat van de woning en namen we onverrichter zake afscheid van elkaar. Zouden we te kritisch geweest zijn? Het was tenslotte een mooi huis op een prachtplek…. Ach, allemaal achteraf gepraat. Het gaat zoals het gaat en ons droomhuis komt nog wel voorbij.
Over droomhuis gesproken….. kennen jullie het pand ‘De Zevende Hemel’? Wij hadden het genoegen er binnen te mogen kijken en mijn mond viel open. Fantastisch huis en zo gaaf gestyled, je zou de inrichting er meteen bij willen kopen! Helaas voor ons is dit pand ietsje (ietsje maar hoor :-)) boven ons budget. SUZ&ZO loopt goed, daar niet van, maar deze investering vindt Hypotheker Erik vast te gortig :-).
Deze laatste weken in de Bluesdreef zorgen dat ik ook een beetje de ‘blues’ heb…. Tenslotte zijn er veel herinneringen gemaakt in dit huis. We zijn met elkaar opnieuw begonnen, hebben onze kinderen zien opgroeien en ook de jongste telg is dit jaar glansrijk geslaagd en gaat de deur uit. Wij zoeken een huis in Harderwijk en hij een kamer in Enschede. Alle spullen gaan door mijn handen en zorgen voor nostalgische mijmeringen. Maar niet lang hoor… ze worden daarna resoluut verdeeld in: meenemen, weggeven, garagesale of grofvuil…. Times change…
Suzanne van Harten
