Was het vorige week kommer en kwel na de kansloze 0-6 in de derby, vanmiddag verliet een zeer strijdbaar VVOG met opgeheven hoofd het veld. Drie punten in de tas.
Teamgeest, wil om te winnen en 1 doelpuntje waren ditmaal voldoende om DOVO met lege handen naar Veenendaal terug te sturen. De Strokel en DOVO lijken nooit vrienden te worden.Wel achteruit gedrongen, maar nooit weggespeeld en weinig echte kansen weggegeven. Inzet en passie voldoende.
En het voetbal zelf dan? Nou daar mankeerde nog wel het een en ander aan. DOVO was de aanvallende ploeg, VVOG de verdedigende die het DOVO trachtte lastig te maken met uitvallen. Dat lukte weinig. Maar het lukte DOVO buiten het eerste kwartier ook nauwelijks meer om het VVOG echt lastig te maken.
Waar het vorige week DVS’33 wel lukte om de VVOG-verdediging al combinerend over de grond uiteen te spelen, lukte het DOVO vanmiddag niet om via de flanken aanvallend de door de lucht onneembare veste achterin bij VVOG te verrassen.
DOVO begon sterk en creëerde zich al na 3 minuten een uitstekende kans toen de voorzet van de uiterst behendige Joshua Patrick een vrij aanspeelbare medespeler bij de strafschopstip bereikte. Zijn schot was zwak en daarom een prooi voor Frans Koornberg. Ook in de 12de minuut ontstond er een gevaarlijke situatie wederom via Joshua Patrick. Ook hier bleef afronding uit.
VVOG stelde er in de 13de minuut een fraaie aanval tegenover. De goed opkomende Jeffrey Snijders bereikte medestrijder Thomas Vossebelt. Zijn steekbal op de vanmiddag, zeker in de eerste helft, prima spelende Yorick Hogetoorn bracht hem schuin voor het doel. Het harde schot belandde echter net aan de verkeerde kant van de paal en dus in het zijnet.
Ook in de 19de minuut viel er te genieten van een fraaie Harderwijkse combinatie tussen Jeffrey Snijders, Yorick Hogetoorn en de weer volledig van een blessure herstelde Wilko Braam. Zijn schot werd gepareerd door keeper Rodney Ubbergen, die in het vervolg van de wedstrijd nauwelijks meer op de proef werd gesteld.
Na de blessure van Frans Koornberg in de 23ste minuut, wiens rug op het kunstgras door de fysio kon worden gekraakt waardoor hij de wedstrijd kon uitspelen, leek er in het team van VVOG ook iets losgemaakt. Er kwam ineens wat meer grip op de wedstrijd. Dat leidde tot een mooie aanval in de 39ste minuut. Wilko Braam speelde de snelle Yorick Hogetoorn in de diepte op rechts aan. Zijn voorzet naar de op links vrij opkomende - vanmiddag ijzersterk spelende - Desmond Sturing was perfect op maat. Dat Desmond een bal in een keer snoeihard kan raken en scoren wisten we al uit een vorige thuiswedstrijd. Hij deed het gewoon weer 1-0. Een schitterende treffer die VVOG aan de leiding bracht en die zeer belangrijk zou blijken te worden in het verdere verloop van de wedstrijd.
DOVO moest nu helemaal vol op het orgel en begon daarmee kort voor de pauze en zou de gehele tweede helft daarmee doorgaan.
Het goed spelend middenveld met Harrie Kersten in een glansrol en een ijzersterke achterste linie bleken de tweede helft een onneembare veste voor DOVO. DOVO, dat steeds via de flanken voor de hoge bal koos, lukte het niet daaruit tot echte doelrijpe kansen te komen.
Jammer dat VVOG te weinig rust aan de bal toonde waardoor de door DOVO geboden ruimte achterin niet kon worden benut om gevaarlijk te worden.
Zo bood het DOVO wel tot de laatste minuut de gelegenheid om te pompen, maar VVOG verzoop niet.
Het kwam vandaag niet van goed voetbal maar wel van een puike teamgeest en instelling, die beloond werd met 3 belangrijke punten.
