Slechte vooruitzichten voor remigrant Pascal

Na 22 jaar in Italië te hebben gewoond maakt Pascal 2 jaar geleden de stap om samen met haar kinderen te remigreren. Terug naar de stad waar ze geboren is, Harderwijk. Ondanks dat ze voor haar kinderen hier een betere toekomst ziet, is het lastig om in Harderwijk weer een leven op te bouwen.

22 jaar heeft Pascal in Italië gewoond. 10 jaar geleden maakte zij de stap om officieel te emigreren en sindsdien woonde ze daar met haar man en twee kinderen.

Tot ze twee jaar geleden besloot om samen met haar kinderen te remigreren. Terug naar Nederland, naar Harderwijk de stad waar Pascal geboren is. Samen met haar man was Pascal het eens, dat er voor de kinderen in Nederland een veel betere toekomst was. “Het was een moeilijke beslissing, Italië is het geboorteland van onze kinderen maar economisch verkeerd Italië in een crisis. Financieel hadden we het moeilijk, na lang nadenken hebben we uiteindelijk besloten terug te keren naar Nederland.” Aldus Pascal.

Eenmaal terug in Harderwijk bleek het lastig voor Pascal om weer een leven op te bouwen.

“Er moet veel geregeld worden en er komt een hoop bij kijken, maar wat precies wordt nergens duidelijk.”  Op eigen kracht heeft Pascal haar leven weer opgebouwd. “Langzamerhand heb ik alle zaken op een rijtje gekregen. Ik heb werk en de kinderen hebben het naar hun zin op school.”

Maar er is één belangrijke zaak die een groot struikelblok blijft: Het krijgen van een woning.

En die woning is er voor nodig om, niet geheel onbelangrijk, ervoor te zorgen dat de man van Pascal ook naar Nederland kan komen.

“Ik had geen idee dat de wachttijden van een woning ruim zeven jaar zijn. Een urgentieverklaring krijg ik niet.”

Via via heeft Pascal de pastorie van de kerk kunnen huren, zolang er nog geen nieuwe dominee was. Met een vast woonadres kon ook de man van Pascal naar Harderwijk komen. “We waren erg blij met deze oplossing, ook al was deze tijdelijk. Mijn man kreeg snel een baan en we konden ons als gezin eindelijk gaan settelen.”

Nu, nog geen half jaar later, heeft de kerk een nieuwe dominee gevonden.

“Dit was veel sneller dan ik of wie dan ook had verwacht. Wij moeten nu uit de pastorie, volgens afspraak maar we hebben geen idee waarheen.”

Pascal snapt dat er weinig gedaan kan worden aan het tekort aan sociale huurwoningen. Maar hoopt toch dat er iemand is die haar en haar gezin kan helpen. “Het ontbreken van een vast woonadres is het enige wat mij en mijn gezin in de weg staat om ons hier in Harderwijk te settelen.” In de particuliere huursector wordt vaak een hoog inkomen geëist, iets wat het gezin nog niet heeft.

Maar misschien is er wel iemand die het gezin van Pascal kan helpen aan een huurwoning.

Mocht je na het lezen van dit bericht, denken dat u het gezin kunt helpen. Neem dan contact op met de redactie. Zij kunnen u in contact brengen met remigrant Pascal en haar gezin.