Goede seizoensstart dreigt te vervliegen na nieuwe nederlaag (0-1)

De tegenstander van zaterdmiddag, het degelijk voetballende ODIN, had al na 3 minuten de uitgangspositie waarvoor het gekomen was. VVOG verdedigde een corner slecht, waardoor 2 vrijstaande spelers van ODIN elkaar al koppend vonden in de doelmond. 

Frans Koornberg was kansloos op de tweede kopbal van spits Dikker (0-1). VVOG had nog 87 minuten om de achterstand ongedaan te maken. Nou, die tijd bleek veel te kort!

VVOG werd de bal gegund in het verloop van de wedstrijd, maar kwam zelden of nooit in kansrijke positie. De vleugels bleken lam, duels werden te vaak verloren, individuele acties mislukten veelvuldig en het spelletje van ODIN met 5 man achterin ("het kommetje"), 3 op het middenveld en 2 spitsen bleek VVOG he-le-maal niet te liggen.

ODIN bleek uitstekend georganiseerd te voetballen en kon vanuit die organisatie ook regelmatig gevaarlijk ten aanval trekken. In de 18de minuut was het bijna 0-2. Een snelle aanval over links hoefde alleen nog maar langs Frans Koornberg getikt te worden. Dat gebeurde, maar ook langs de verkeerde kant van de paal. Daardoor was de wedstrijd niet meteen al gespeeld.

VVOG stelde er in het vervolg van de eerste helft weinig tegenover. Met de te trage opbouw en het gebrek aan voetbalintelligentie wist ODIN prima raad. Ze lieten VVOG het spel opbouwen en trachten bij balverlies er onmiddellijk uit te komen. Hun spelconcept werd uitstekend uitgevoerd; een geoliede machine waarin iedereen wist wat ie moest doen. Dat kon van VVOG niet gezegd worden. Het was onsamenhangend, dolend en kansarm. 

De rust werd bereikt met de 0-1 achterstand en er werd wat anders gevraagd voor de tweede helft! Dat gebeurde gelukkig. 

Met Tim Muller in de spits naast Guido de Graaf en Yorick Hogetoorn achterin -  tezamen met Jan Jurrien Hop en Zakaria Fadili (tegen de 2 aanvallers van ODIN) - trok VVOG opportunistisch ten strijde. Het begin zag er veelbelovend uit. Niet in de laatste plaats omdat ODIN naar de juiste tegenzet zocht. Nadat die was gevonden door de kopsterke spits Milo Cremers naar achter te halen was de angel er snel uit.

Wanneer dan ook nog van de vleugels nauwelijks bruikbare voorzetten komen was het duidelijk dat VVOG vanmiddag voetballend het onderspit zou delven. Een vrije trap, een afvallende bal of een corner waren de enige gevaar-momentjes. Veel te weinig om van drie punten te dromen. Nou, eentje misschien dan? Eerst moest Frans Koornberg, weer fantastisch uitlopend, de nekslag voorkomen door de bal van de schoen van de doorgebroken speler van ODIN te pakken. Daarna werden er nog drie wissels ingebracht om dat ene puntje te pakken.

Het bleek allemaal tevergeefs. De keeper van ODIN werd nooit echt op de proef gesteld en VVOG stevende af op een kansloze nederlaag.

Deze wedstrijd leerde dat hard werken alleen niet genoeg is, dat doet de tegenstander ook. Het is dan het spelconcept of de individuele kwaliteit/klasse die het verschil maakt. Vanmiddag waren beide bij VVOG onvoldoende.