Burgemeester Harm-Jan van Schaik brengt het bruidspaar vandaag een felicitatiebezoek in het ziekenhuis, waar de heer Arnold op dit moment verblijft.
Wieny is opgegroeid in Zuid-Limburg in een mijnwerkersgezin. Ze is de helft van een tweeling en groeide op samen met vier broers en zussen. Een strenge gereformeerde Friese vader midden in het katholieke losse Limburg. Ruud is een Rotterdams jongen die tijdens en na de oorlog een ontheemde jeugd doormaakte, op zoek naar een baan als leerkracht. Er werden in Zuid-Limburg docenten gezocht en hij kon er gaan werken op een school en ging in de kost.Wieny en Ruud Arnold – 60 jaar getrouwd – 29 mei 1956 - 2016
Wieny ging als klein kind geregeld naar een kinderkamp en later toen ze in jaar tienerjaren zat gevraagd om mee te gaan als begeleidster. Ruud werd gevraagd omdat hij leerkracht was, om ook als begeleider het vakantiekamp te versterken. Zij werd zijn assistent bij de begeleiding van de kinderen en daar is dus hun vriendschap ontstaan.
Haar ouders waren niet echt gelukkig met haar vriend, hij was niet uit het juiste hout gesneden: een Rotterdammer, niet goed gereformeerd, eigenwijs en wist alles beter. Haar strenge vader keurde dit niet goed. Toch zijn ze 60 jaar geleden getrouwd. Er werd wat afgehuild op de sobere bruiloft en Ruud moest eerst nog zijn gereformeerde status binnenhalen, anders kon hij het wel vergeten met Wieny te kunnen trouwen.
De dag na de bruiloft zijn ze meteen vertrokken naar Oud-Beijerland, waar Ruud een baan had gevonden als docent aan een BLO-school. Ze hadden een leeg huis en vanuit Limburg wisten ze nog een bed en twee stoelen mee te nemen. Een lening van 750 guldens bood uitkomst, hierdoor konden ze de inrichting van hun nieuwe huis aanschaffen.
Na een lastige start ging het steeds beter met ze. Hun zoon Theo werd geboren, hij bracht geluk en voor Wieny was het ook fijn om moeder te kunnen zijn. Begin jaren 60 zijn ze verhuisd naar Werkendam. Ruud kon daar een betere functie krijgen, hij studeerde in de avonduren. Hun dochter Connie werd in Werkendam geboren en het gezin was compleet. Wieny vond steeds beter haar draai daar in “Holland”, zoals de Limburgers zeggen. Ze zorgde met veel plezier voor haar kinderen en was druk binnen het verenigingsleven. Met Ruud zijn carrière ging het ook steeds beter. Ze maakten veel vrienden en de kinderen deden het goed op school. Het jonge gezin ontdekte ook al vroeg de liefde voor reizen en hebben met auto en tent en later met caravan veel van Europa gezien.
Begin jaren 70 verhuisde het gezin naar Sleeuwijk. Ruud bleef op dezelfde scholengemeenschap werken, deze werd groter en groter en bood genoeg werk voor goede docenten. Hun kinderen gingen naar het voortgezet onderwijs ook op dezelfde scholengemeenschap. Hij heeft ze nooit lesgegeven, hij had aangegeven niet zijn eigen kinderen les te willen geven. Dat vonden ze zelf ook prettig, als tiener wil je niet bij je vader in de klas zitten.
Ook in Sleeuwijk bouwden Wieny en Ruud een grote vriendengroep op waar ze nu nog steeds innig contact mee hebben. 40 jaar hebben ze er gewoond. Theo woonde al vroeg in Harderwijk, hij ging in dienst hier en is gaan samenleven met zijn Franse vrouw in Harderwijk. Dochter Connie is in 2008 in Ermelo komen wonen vanuit Warmond bij Leiden.
Toen Wieny en Ruud merkten dat het huis in Sleeuwijk te veel onderhoud ging vergen en te groot voor hen was geworden, besloten ze, in samenspraak met de kinderen, in 2010 naar Harderwijk te verhuizen. Een heerlijk zonnig appartement in Drielanden, dicht bij hun kinderen en kleinkinderen. Ze hebben geen moment spijt gehad van deze grote stap in hun leven. En genieten ook hier van de omgeving en van hun huis. En hoe kan het ook anders, ook hier hebben ze weer een fijne vriendenkring weten op te bouwen en nemen ze deel aan het verenigingsleven.
Helaas is Wieny een kleine twee jaar geleden ziek geworden en hebben ze te dealen met veel ziekenhuisbezoeken. Ook Ruud heeft in maart van dit jaar een zware operatie moeten ondergaan, waardoor ze beiden niet meer zo mobiel zijn als ze graag zouden willen. Toch genieten ze nog steeds van hun mooie huis in de gezellige wijk Drielanden en mogelijkheid om gemakkelijk hun kinderen te kunnen bezoeken of ze op bezoek te krijgen.
