Op het Morgen College in Harderwijk en op het Groevenbeek in Ermelo kregen de mensen van Youth United het voor elkaar om zeven keer achter elkaar een aula vol met pubers helemaal stil te krijgen. Ze organiseerden voor beide scholen de paasviering.
Leen (24) uit Zwolle stapte het podium op. Hij vertelde over zijn leven tot nu toe en dat was heftig. “Ik was vroeger, op de middelbare school, vaak boos, onzeker. Met gamen probeerde ik dat te verdoven. Daarna ook met drinken, eerst met vrienden, maar op een gegeven moment ook regelmatig alleen.” Na de middelbare school verhuisde Leen naar Rotterdam, waar hij op kamers woonde. Het gamen en drinken ging door, maar de studie verliep goed. “Ik had een relatie, veel vrienden, ik had regelmatig feestjes, ging op vakantie. Ik zou gelukkig moeten zijn, maar het duurde steeds maar even, het tevreden zijn. Het was al snel niet meer genoeg. Ik had steeds meer nodig om het leuk genoeg te vinden.”Niet elke leerling zal het eens geweest zijn met de boodschap dat Jezus leeft en dat Hij het licht wil zijn in hun leven, maar de manier waarop die boodschap werd gebracht, maakte indruk.
“Oudere mensen zeggen altijd dat je van je jeugd moet genieten, dat je die nooit meer terug krijgt. Maar ik dacht alleen maar ‘is dit het nou? Moet ik zo nog jaren door?’.”Leen ging snuiven, blowen en slikte af en toe een pilletje.
Leen raakte er van overtuigd dat het bullshit was, het hele leven. Dat het voor hem niet werkte. En hij raakte helemaal verslaafd. Hij begon de dag met een liter wodka, een lijntje coke en een joint en ging zo de hele dag door tot hij ’s avonds weer out ging. Anderhalf jaar geleden ging hij bijna dood. Zijn lijf trok het niet meer, hij woog nog maar vijftig kilo. “Ik probeerde wel eens af te kicken, maar het lukte nooit. Op een gegeven moment vond mijn moeder het genoeg geweest, ze kwam naar mijn kamer en probeerde mijn drank en drugs af te pakken. Ik ben nooit agressief, maar ik vocht met haar en ik beet haar.” Kort daarop is hij opgenomen op de gesloten afdeling van een afkickkliniek. “De eerste dagen dacht ik alleen maar aan ontsnappen, maar op de derde dag stond ik letterlijk even stil. Ik kreeg de gedachte: ‘je hebt het de afgelopen jaren helemaal alleen proberen te doen en wat heeft het je gebracht?’."
Leen vertelt over de verbazing die hij voelde toen bleek dat hij niet ‘te slecht’ was voor Jezus. “Ik was bevrijd van mijn drank- en drugsverslaving. Zomaar, ineens en tot op de dag van vandaag. Artsen begrepen het niet, ik begrijp het nog steeds niet. Maar ik ben er elke dag dankbaar voor en probeer te werken aan een relatie met God.”"Voor het eerst in jaren heb ik gebeden. En daarna voelde ik zo’n overweldigende liefde.”